| Het begin van de geschiedenis van schoolplaten in Nederland |
|
| Geschreven door Tom Mensink | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Monday 08 March 2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
We hebben allemaal wel het beeld voor ogen dat een leerkracht voor de klas stond met een aanwijsstok en een schoolplaat hangende voor de klas. Hierbij vertelt hij zijn verhaal met een ondersteuning van de schoolplaat aan de kinderen. We noemen deze methode van lesgeven "Het aanschouwend of aanschouwelijk onderwijs". Via het aanschouwen van het leermiddel worden dan kinderen op de hoogte gebracht van b.v. de "Vaderlandse Geschiedenis", biologie en andere onderwerpen in de wereld om hen heen.
Veel minder bekend en vrijwel onbekend is het feit hoe en wanneer deze leermethode tot stand is gekomen.
Nu in jaren 30 van de negentiende eeuw was er in het gehucht Euvelgunne onder de rook van Groningen een zeer begaafde onderwijzer hetende Berend Brugsma. Deze kwam ambtshalve in 1838 via een werkbezoek in een doofstommeninstituut in Duitsland terecht en zag daar dat men doofstomme kinderen via plaatjes op de hoogte bracht van de betekenis van een werkwoord. Dit waren de platen van H.C. Wilke. Op deze platen stonden dan over de werkwoorden voorstellingen die het woord uitbeelden. Berend Brugsma vond deze methode van onderwijs zo intrigerend, dat hij vond dat het mogelijk moest zijn om ook normale kinderen via deze methode nog beter kennis bij te brengen dan alleen met woorden.
Hij heeft toen een set van 20 stuks van deze platen gekocht en meegenomen naar Nederland. In overleg met de uitgever Schierbeek in de stad Groningen zijn deze platen in de Nederlandse taal in 1837 en/of 1839 uitgegeven.
Dit feit kan dan gezien worden als het begin van de geschiedenis van het gebruik van schoolplaten in Nederland.
De platen werden uitgegeven met vier voorstellingen in de afmeting van 48 x 40 cm. Door deze in vieren te snijden ontstonden dan 4 x 20 = 80 kleine plaatjes met een afmeting van 24 x 20 cm die je in de hand kon houden als zg. handplaten.
Wandplaten waren toen nog niet nodig. Dit omdat er in die tijd nog geen leerplicht was en waren de klasjes dan ook erg klein tot een paar kinderen. Vaak waren het kinderen van de "upper ten" die naar school gingen.
Deze 20 platen zijn later bij de 5e druk in 1863 herzien en in samenwerking met steendrukkerij “Van de Wijer” nu in 40 wat grotere platen uitgevoerd, die ook aan de muur konden worden opgehangen.
In 1885 zijn de platen weer op basis van verouderde kleding opnieuw aangepast. Dit is niet door Schierbeek gebeurd gezien deze toen al niet meer bestond en Brugsma reeds was overleden. Omdat Wolters veel inventaris van Schierbeek heeft overgenomen is het aannemelijk dat Wolters een rol hierin heeft gespeeld.
De platen van Brugsma zijn zeer zeldzaam te noemen.
Berend Brugsma
Brugsma was een onderwijs natuurtalent en viel al op toen hij als 12 jarige leerling op een school in Euvelgunne zijn onderwijzer “Van Zwinderen” assisteerde bij het lesgeven. Deze op zijn beurt bekostigde zijn opleiding tot onderwijzer en haalde Brugsma op 15-jarige leeftijd zijn onderwijsacte. Hij werd in 1813 onderwijzer van deze “Volksschool” te Euvelgunne.
In 1815 verhuisde de kweekschool van Groningen tijdelijk naar Euvelgunne waar Brugsma vervolgens op 17-jarige leeftijd directeur werd van beide scholen. Onderwijzers waren in die tijd tegelijk opleiders voor aankomende onderwijzers (kwekelingen). In 1816 verhuisde de kweekschool met Brugsma weer naar Groningen. Ook hier bleef Brugsma directeur. In 1861 ging de kweekschool op in een nieuw Rijskweekschool en werd Brugsma hier de eerste directeur van deze Rijkskweekschool voor onderwijzers. Toentertijd één van de twee in Nederland.
Van Swinderen (1784 -1851) en Brugsma waren in die tijd gezamenlijk enorme onderwijsvernieuwers!
De Volkschool in Euvelgunne die achter bleef werd in 1890 gesloten en afgebroken. Er ontstonden toen diverse andere scholen in de omliggende dorpen mede onder invloed van de invoering van de leerplicht in 1900.
Na het begin van deze onderwijsvernieuwing van Berend Brugsma in 1837/1939 volgden al gauw andere onderwijzers en uitgevers die een dergelijk proces in gang hebben gezet. Een voorbeeld is de ondewijzer Hendrik Jan van Lummel die in samenwerking met de uitgever Kemink & Zn. in Utrecht grote en meerdere series schoolplaten in markt hebben gezet. Daarna volgenden tientallen andere uitgevers door de tijd heen, waar deze site een goed beeld van geeft.
Anne van der Velde
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Laatst geupdate op ( Tuesday 09 March 2021 ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Volgende > |
|---|
